تشییع و تدفین پیکر هوشنگ ابتهاج در رشت

من نمی دانستم
معنیِ «هرگز» را
تو چرا بازنگشتی دیگر؟

پیکر شاعر فقید "امیر هوشنگ ابتهاج" با حضور جمعی از مسئولان، مردم و اهالی فرهنگ و هنر در شهر رشت تشییع و پس از برگزاری این آیین، در پارک محتشم رشت به خاک سپرده شد.

امیرهوشنگ ابتهاج (ه. ا.سایه) که در تیرماه 1401 به دلیل نارسایی کلیوی در بیمارستانی در شهر کلن آلمان بستری و تحت درمان قرار گرفته بود، بامداد چهارشنبه 19 مرداد در 95سالگی درگذشت.

 استاد هوشنگ ابتهاج (سایه)  چه زیبا وصف کرده است معنای بی نوایی کودکی خُرد را از نبود پدر و چه خوب می‌‎بود اگر نمی دانستیم معنی هرگز را.

 

خانه دلتنگِ غروبی خفه بود
مثلِ امروز که تنگ است دلم
پدرم گفت چراغ
و شب از شب پُر شد
من به خود گفتم یک روز گذشت
مادرم آه کشید؛
«زود بر خواهد گشت.»
ابری آهسته به چشمم لغزید
و سپس خوابم برد
که گمان داشت که هست این همه درد
در کمینِ دلِ آن کودکِ خُرد
آری، آن روز چو می رفت کسی
داشتم آمدنش را باور
من نمی دانستم
معنیِ «هرگز» را
تو چرا بازنگشتی دیگر؟
آه ای واژه ی شوم
خو نکرده ست دلم با تو هنوز
من پس از این همه سال
چشم دارم در راه
که بیایند عزیزانم، آه