فرارسیدن سیزدهم رجب ولادت حضرت علی (ع) بر تمام شیعیان عالم مبارک

شگفتم در جمالت، ای علی(ع) جان    شگفتم در کمالت، ای علی(ع) جان  

تو اوج روح حقی در خلایق              توعین حق، خود عین الیقینی

تو خود یکتا، اسد، شیر خلایق          تو یکتا و یگانه در زمینی

ماه رجب، ماه نزول رحمت الهی و ماه استجابت دعاست.سیزدهم رجب، روز میلاد مولود کعبه حضرت علی (ع)، آغاز گر اشاعه عدالت و ولایت و اسوه ایمان و شجاعت و... است. یگانه مردی که در خانه خدا چشم به جهان گشود و در خانه خدا نیز به رستگاری رسید. این روز  جهت احترام به ارجمندی مقام پدران به نام روز پدر نامگذاری شده است.

 

در این دنیای بی انجام و پر غم             در این دشت پر از چولان پرسنگ

در این ورطه که انجامی ندارد               در این صحرا که پایانی ندارد

در این دریای بی ساحل به کشتی          در این طوفان گرفتارم چو یونس(ع)

تو ای مولی علی (ع) جان یار بی کس      تو ای شافع به روز محشر ای یار

تو ای مولای من ای علی (ع) جان          به حق پنج و ششت جمله فرزند

مرا دریاب و با خود بر لب حوض            بنوشان جرعه از چشم کوثر

بی تردید حضرت علی (ع) یاور راستین و همیشگی پیامبر اکرم (ص)، در تروبج دین اسلام و ارزش های الهی آن نقش بسزایی داشته و عدالت بزرگترین ویژگی این بزرگ مرد اسلام است.

اینجانب میلاد با سعادت مولای متقیان حضرت علی (ع) و روز پدر را به همه پدران و مردان سرزمینم تبریک عرض نموده و موفقیت و سلامت و سعادت را برای شما و خانواده گرانقدرتان از خداوند منان مسألت دارم.

 

اکنون که موجی از بیماری‌ کرونا عالم را فرا گرفته است، و بنده نیز دچار این بیماری منحوس شده ام و این موضوع باعث تأخیر در بروزرسانی وبلاگم می باشد از صمیم قلب برای شفای تمام بیماران از خداوند متعال مسئلت دارم همچنین عمل به ادعیه معصومین علیهم‌السلام در دفع بلاها و بیماری‌ها می‌تواند نور امید را در دل‌ها روشن نگه دارد، ضمن آنکه با دقت در مضمون این ادعیه می‌توان به ریشۀ اصلی فراگیری بیماری‌ها پی برد.

سید ابن طاووس در کتاب «مهج الدعوات»، از ابن عباس روایت کرده: نزد امیر مؤمنان نشسته بودم، شخصى رنگ پریده آمد و گفت: اى امیر مؤمنان، من همیشه بیمارم و دردهاى بسیارى دارم، به من دعایى بیاموز که با آن، بر بیماری‌هایم یارى جویم.

اِلهى کُلَّما اَنْعَمْتَ عَلَىَّ نِعْمَةً قَلَّ لَکَ عِنْدَها شُکْرى وَ کُلَّمَا ابْتَلَیْتَنى بِبَلِیَّةٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَها صَبْرى

اى معبود من، هر زمان به من نعمت دادى سپاسگزارى‌ام براى تو در کنار آن نعمت اندک بود و هر زمان مبتلاى به بلایم کردی، صبرم براى تو نزد آن اندک بود.

فیا مَنْ قَلَّ شُکْرى عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ یَحْرِمْنى وَ یا مَنْ قَلَّ صَبْرى عِنْدَ بَلاَّئِهِ فَلَمْ یَخْذُلنى

اى که شکرم کنار نعمت‌هایش کم بود، اما از نعمت محرومم نکرد، و اى که صبرم نزد بلایش اندک بود، اما مرا وا نگذاشت،

وَ یا مَنْ رَانى عَلَى الْمَعاصى فَلَمْ یَفْضَحْنى وَ یا مَنْ رَانى عَلَى الْخَطایا فَلَمْ یُعاقِبْنى عَلَیْها

و اى که مرا بر گناهان دید، اما رسوایم نکرد و اى که مرا بر خطاها دید، اما بر آنها عذابم نکرد.

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى ذَنْبى وَ اشْفِنى مِنْ مَرَضى اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ

بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و گناهم را بیامرز، و از بیمارى‌‏ام شفا بده، به درستى که تو بر هرچیز توانایى. ( مهج الدعوات و منهج العبادات، ص8)

امیرالمؤمنین (ع) در این دعا به نوعی حکمت نزول بلا و بیماری را در گروی بار گناهان افراد معرفی می‌کند؛ همچنان که در فراز ابتدایی دعای کمیل  از خداوند درخواست داریم «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ‏ الْبَلَاءَ»؛ یعنی خدایا گناهانی که سبب نزول بلا می‌شود، مورد مغفرت قرار بده. آیات و احادیث متعددی مبنی بر این موضوع داریم که خداوند به واسطۀ بی‌توجهی به محضریت او امت‌ها را با سختی‌ها و بیماری‌ها مواجه می‌کند تا به سوی او تضرع کنند و دست از خطا و غفلت خود بردارند.

امید است با استعانت از خداوند بزرگ، جامعه اسلامی و دانشگاهی با سرلوحه قراردادن سیره زندگی امام علی(ع) در تمام مراحل زندگی و خدمت به جامعه کوشا باشد.