اکنون زمان ظرفیت سازی در بخش های مختلف دریایی است

دکتر محمد احمدی بافنده نیز درباره تعلیق تحریم ها می گوید: ((هر چند تیم سیاسی کشور در تلاش است تا تحریم ها را کم رنگ کند و این جای تشکر دارد اما نباید خوش بین باشیم که آمریکایی ها و اروپایی ها با ما کنار آمده و از تحریم و آزار ما برای همیشه دست برخواهند داشت

اما اگر قرار است تحریم ها کم رنگ شود، بهتر است به گونه ای ظرفیت سازی کنیم و در بخش های مختلف اقتصادی قدرتمند شویم که دیگر هیچ تحریمی بر ما اثرگذار نباشد.))

مدیرعامل شرکت کشتیرانی ایران مارین سرویسز با بیان اینکه تحریم بخش دریایی و کشتیرانی کشور در کنار تحریم های بانکی از جمله بخش های شاخص تحریم ها در این سال ها بوده است، می گوید: ((اگرچه حدود 49 درصد اقتصاد و ظرفیت کشور به دریا وابسته است ولی آیا 49 درصد تفکر مسئولان سیاسی و اقتصاددی و همچنین ظرفیت های اقتصادی کشور معطوف به دریا است؟ قطعا نیست. این شکاف بین اعتقاد مسئولان به دریا و واقعیت وابستگی اقتصاد کشور به این بخش، همواره آسیب هایی را در پی داشته که ما در طول تحریم ها نیز با آن مواجه بودیم. این در حالی است که غربی ها به خوبی به اهمیت دریا در کشور ما پی بردند و تلاش کردند تا ما را از طریق دریا تحت فشار قرار دهند و به زانو در بیاورند.))

این فعال دریایی کشور با تأکید بر اینکه تحریم ها نشان داد که دریا از نظر کشورهای خارجی، به لحاظ اقتصادی برای کشور ما بسیار مهم و استراتژیک است، خاطرنشان می کند: ((اگرچه ما به لحاظ اقتصادی به دریا وابسته هستیم ولی از لحاظ سیاسی چندان به دریا توجه نداریم؛ با این حال امیدوارم در زمان تعلیق و رفع تحریم ها و فرصت های ناشی از آن، به اندازه ای قوی شویم که تحریم ها دیگر نتواند بر ما اثرگذار باشد.))

مدیرعامل شرکت کشتیرانی ایران مارین سرویسز سپس از زاویه دیگر به تحریم ها می پردازد و تصریح می کند: ((متأسفانه، بحث رفع تحریم ها و تعلیق آنها باعث شده تا هر ظرفیتی که قرار است در کشور ایجاد شود، به مشخص شدن نتیجه تحریم ها موکول شود. به عنوان مثال، زمانی که برای خرید یا ساخت کشتی های حمل گاز مایع یا نهادهای مختلف وارد مذاکره می شویم، می گویند فعلا صبر کنید تا ببینیم وضعیت تحریم ها چگونه می شود. در واقع، به جای آنکه به دنبال ایجاد یک ناوگان مناسب با بیمه و کلاس ایرانی و فروش گاز تولیدی کشور در قالب CIF و تحویل در مقصد باشیم، منتظریم تا تحریم ها برطرف شود و مانند گذشته، کشتی های خارجی حمل گاز و محمولات نفتی کشور را انجام دهند. این در شرایطی است که همه ارگان ها از بیمه و بانک گرفته تا بخش های دولتی و خصوصی باید از این فرصت استفاده کنند و ما را در جایگاهی قرار دهند که تحریم ها دیگر به ما آسیب وارد نکند.))

وی با بیان اینکه صدای ارگان های دریای کشور به گوش کسی نمی رسد، می گوید: ((به اعتقاد من، ارگان های دریایی همیشه سعی خود را در جلب توجه مسئولان به ظرفیت های دریایی کشور کرده اند اما وزرایی که در سال های گذشته وارد این عرصه شدند، به اندازه ای که باید به دریا توجه نکردند.))

مدیرعامل شرکت کشتیرانی ایران مارین سرویسز تصریح می کند: ((مشکل ما این است که تفکر دریا در کشور وجود ندارد و آن چنان درگیر مسائل پایتخت و خودرو شده و از تفکرات دریایی فاصله گرفته ایم که بانک ها، بیمه ها و به طور کلی ظرفیت داخلی کشور؛ حاضر به ورود به دریا نیستند.))

بافنده که مهمترین اصل را توجه به استفاده بهینه از ظرفیت های دریایی کشور می داند، اضافه می کند: ((درحالی که تنها دو درصد از میلیون ها کانتینری که در بنادر امارات به خصوص دبی تخلیه و بارگیری می شود، برای تأمین نیاز این کشور است و 98 درصد این کانتینرها با هدف ترانزیت به کشورهای دیگر از جمله ایران در بنادر این کشور تخلیه و بارگیری می شود؛ این موضوع در ایران کاملا برعکس است به طوری که 98 درصد کانتینرهایی که در بنادر کشور تخلیه می شود برای مصرف داخل است و تنها دو درصد آن در مسیر ترانزیت قرار می گیرد.))

بافنده این تفاوت را ناشی از ضعف بنادر و پایانه های ایران در مقایسه با بنادر دبی می داند و اضافه می کند: ((باید به گونه ای برنامه ریزی کنیم که تمام کشورهای حوزه خزر و حتی همسایه های شرقی ایران، از کشور ما به عنوان مسیر ترانزیت کالاهای خود استفاده کنند که البته شرط تحقق این مهم نیز تجهیز بنار به پس کرانه های مناسب و اتصال بنادر به شبکه حمل و نقلی به خصوص شبکه ریلی است. در واقع، اگر وزارتخانه های مسئول مانند راه و شهرسازی و سازمان های مرتبط با دریا و حمل و نقل دریایی روزی به این تفکر برسند که استفاده از ظرفیت های ترانزیتی بنادر می تواند برای کشور درآمدی برابر با درآمدهای نفتی ایجاد کند، آن روز نقطه عطفی در فعالیت های دریایی کشور خواهد بود.))