چگونه مویه نکنیم؟! در سوگ مولایی کـه عظمت نامش، آسمان را بـه تواضع وا می دارد! چگونه بـه این اشک های ناقابل بسنده کنیم، کـه وسعت مصیبتش، فراتر از ادراک خاکیِ ما ناسوتیان اسـت!
عالم ز آه تیره تر از صبح محشر است
خون جگر به دیده آل پیمبر است
شهر مدینه گشته عزا خانه وجود
رخت سیاه بر تن زهرا و حیدر است
معلمی شغل نیست عشق است
قشنگ‌ترین روز خدا
بزرگداشت پاک‌ترین شغل دنیا
بر شریف‌ترین بندگان خدا مبارک باد
کم کم غروب ماه خدا دیده می‌شود / صد حیف ازین بساط که برچیده می شود
در این بهار رحمت و غفران و مغفرت / خوشبخت آنکسی ست که بخشیده می شود
سلام بر لبهای رسول اللّه که میلاد تو را به درگاه پروردگار، سبحه گفت و نام یگانه ات را از دست جبرئیل گرفت و در گوش عصمتت زمزمه کرد!
سلام بر لبخند سرافراز علی علیه السلام ، که در طلوع تو اتفاق افتاد!
سلام بر تو، امامتِ فردای پس از علی!
سلام بر تو، شباهتِ بیشائبه محمدی!
سلام بر اقیانوس کرامت و سخاوتی که از دامان «کوثر» و «ابوتراب» برخاست.
میلاد نور، در نیمه ی ماه نور مبارک باد.
بوی جان می آید اینک از نفس های بهار
دستهای پر گل اند این شاخه ها ، بهر نثار
با پیام دلکش ” نوروزتان پیروز باد ”
با سرود تازه ” هر روزتان نوروز باد ”
شهر سرشار است از لبخند ، از گل ، از امید
تا جهان باقی است این آئین جهان افروز باد . .
مژده ای منتظران ماه خدا آمده است
ماه شبهای مناجات و دعا آمده است
ماه دلدادگی بنده به معبود رسید
بر سر سفره ی شاهانه، گدا آمده است
یا مهدی(عج)! ای نقطه شروع شفق، ای مجری حق!
میلاد تو، قصیده بی انتهایی است که تنها خدا بیت آخرش را می داند
بیا و حُسن ختام زمان باش!
خواهی که ببینی رخ پیغمبر را
بنگر رخ زیبای علی اکبر را
در منطق و خلق و خوی او می بینی
با دیده ی جان محمدی دیگر را
سه نور آمد به عالم پر ز احساس
معطر هر سه از عطر گل یاس
سه نور تابناک آسمانی
حسین بن علی ، سجاد و عباس
یا حسین! عاشقانت می دانند که تنها با شور حسینی است که می توان شیرینی ایمان را چشید.
یا حسین! می آیی و در دیدار آفتابی تو، خلایق قد می کشند؛ اما بلندی مقام تو فراتر از پندار ماست.
میلاد تو، آغاز صبحی است که در آن، آفتاب به اشتیاق تماشایت پلک می گشاید تا اولین زائر هر روز تو باشد.
پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، نگینی درخشان در تاریخ معاصر ایران است، این پیروزی، نماد غلبه اراده پولادین ملتی است که با دستهای خالی و عزمی راسخ، کاخ های پر زر و زیور رژیم طاغوت و سرسپردگی شاه ایران در برابر بیگانگان را برنتابید و با مشت های گره کرده تا ثبت پیروزی انقلاب بر جریده تاریخ ایستادگی کرد
