گفتگو روزنامه جمهوری اسلامی ایران با مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در سال 85

شرکت واحد و 5/3 میلیون مسافر روزانه

اغلب مردم برای انجام کارهای روزانه د رساعت 8-7 صبح از منزل بیرون می روند اما عده ای هم در شهرهای بزرگ کشور خصوصا تهران به کاری مشغول هستند که باید قبل از اذان صبح از خانه خارج شوند و این کار هر روزشان است که حتی صبح روزهای تعطیل هم باید در محل کار حاضر شوند.

این افراد راننده های اتوبوس شرکت واحد هستند که بعضا از شهرها یا شهرک های اطراف تهران ساعت3 صبح از خانه بیرون می آیند و تا 4 صبح خود را به ایستگاهی می رسانند که سرویس اداره آنها را به ایستگاه مرکزی و محل تحویل اتوبوس منتقل می کند آنها باید هر روز تعرفه و برگه کارکرد روزانه خود را هم از مرکز کنترل تحویل بگیرند و خود را در ساعت 5/5 به ایستگاه مقصد برسانند. این افراد زحمتکش تا همین لحظه خستگی به اندازه برخی به تنشان می نشیند در حالیکه مسافران در اولین قدم از منزل در ایستگاه اتوبوس منتظر آنها می مانند گویی که راننده های اتوبوس، شب ها درون اتوبوس و در ایستگاه می خوابند تا در اولین فرصت آنها را به محل کار و اداره یا بازار برسانند. و اگر لحظه ای اتوبوس با تاخیر همراه شود همه معترض می شوند!

در این شرایط هر وقت به شغل رانندگان اتوبوس شرکت واحد فکر می کنم، نوع کارشان برایم عذاب آور است اما یقین دارم که آنها عشق به کار و زندگی و ایمان به خدمت به مردم آنها را ماندگار می کند زیرا همه می دانیم این افراد چگونه باید در گرمای تابستان ساعت ها پشت فرمان اتوبوس بنشینند و بارها باید در محیطی شلوغ، پرترافیک و پر سر و صدا تردد کنند که هر لحظه ممکن است با خودرو یا عابری پیاده برخورد کنند.

از طرف دیگر حتی ایام تعطیل چون تاسوعا و عاشورا که همه به فکر حضور در هیأت های عزاداری هستند، فکر و ذکر این راننده ها حضور به موقع در محل کار و خدمات رسانی به مردم برای حضور در مراسم است. یا وقتی می بینیم با وضعیت درآمدی کم، برخی از رانندگان اتوبوس شرکت واحد را واقعاً متعلق به خود می دانند و با هزینه شخصی برای تزئینات داخل اتوبوس گل و برچسب های مختلف و آئینه و ... می خرند و تجهیزات داخل اتوبوس را سالم و تمیز نگه می دارند متوجه عشق او به کارش می شویم.

بارها درباره وضعیت معیشتی با رانندگان اتوبوس شرکت واحد به گفت و گو نشستیم که هر یک اگرچه علاقه ای به اعلام نام خود نداشتند اما مشکلات متعددی را مطرح می کردند که عمده ترین آن کمی حقوق و دستمزد، سختی کار، مشکلات تردد در شهر پرترافیکی چون تهران، بیمه شخص ثالث، مشکل تأمین وام خرید مسکن و وام ودیعه مسکن، خصوصی سازی پرخاشگری برخی از مسافران، انتظارات غیرمتعارف و ... از جمله آنهاست که قصد کردیم بخشی از این مشکلات را به عالی ترین مقام شرکت واحد اتوبوسرانی بگوییم.

 

فرصتی دست داد تا با مهندس محمد احمدی بافنده مدیرعامل شرکت واحد روبرو شویم و حرف های دل رانندگان را خطاب به او بگوییم.

اگرچه مهندس احمدی تازه به شرکت واحد آمده اما چون به کارش ایمان دارد به جد دنبال حل مشکلات رانندگان شرکت واحد است و در همین مدت کوتاه به موقعیت های قابل توجهی هم دست یافته که امیدواریم در آینده تداوم یابد.

شاید یکی از جدیدترین زمزمه هایی که درباه وضعیت آینده اتوبوسرانی تهران و حومه از سوی برخی از رسانه ها مطرح شده موضوع خصوصی سازی شرکت واحد بود که به نقل از مسئولان شهرداری مطرح می شد مشکلی که در جامعه ما همیشه با تعدیل نیرو و فشار بیشتر بر کارکنان شرکت های خصوصی شده همراه بود و هیچکس حتی در ذهن خود راه نمی دهد که علیرغم همه مشکلات رانندگان شرکت واحد، آنها را گرفتار چاه ویل خصوصی سازی از جنس ایرانی اش سازند و یا حقوق آنها را پرداخت نکنند و یا عذرشان را بخواهند و ...

مهندس محمد احمدی بافنده مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در گفت و گو با گزارشگر ما ضمن رد اخبار مربوط به خصوصی سازی شرکت واحد گفت: ما به هیچ وجه رضایت نمی دهیم یک راننده از شرکت واحد برود در حالیکه در خصوصی سازی به مفهوم رهاسازی شرکت های هیچ تعهدی نسبت به کارکنان خود ندارند کما اینکه این روش غلط قبلا در برخی از شرکت های دولتی اتفاق افتاده است.

وی گفت: ما هیچ گاه نمی توانیم سیستم حمل و نقل شهری تهران را بدون شرکت واحد معنا کنیم ما چیزی به نام رهاسازی نداریم بلکه می خواهیم با شریک کردن همین رانندگان عزیر و زحمتکش، سود موجود را به حقوق آنها اضافه کنیم تا آنها با مشارکت بیشتر برای خدمات رسانی بهتر به شهروندان تلاش کنند.

وی افزود: در افزایش راندمان یک راننده من نمی توانم بدون دلگرمی او کاری انجام دهم و هرقدر هم اجبار باشد نتیجه برعکس خواهد شد، انگیزه راننده ما بخاطر کم بودن حقوق کم است و آنها در این زمینه کاملا حق دارند.

وی مجموع افراد خانواده شرکت واحد اتوبوسرانی را 17 هزار نفر پرسنل و 6 هزار و 800 دستگاه اتوبوس و 4000 مینی بوس تحت نظارت اعلام کرد و افزود: 17 هزار نفر حقوق بگیر شرکت واحد هستند ولی بقیه درآمد مستقلی دارند اما به طور متوسط هر مینی بوس ممر درآمد 4 نفر یا چهار خانوار است با این وضعیت شرکت واحد اتوبوسرانی تهران بزرگترین شرکت حمل و نقل دورن شهری خاورمیانه است.

وی درباره میانگین راننده های اتوبوس به تعداد اتوبوس ها هم حدود سه به یک عنوان کرد و ادامه داد: مجموعه افراد خانوار اتوبوسرانی تهران و حومه حدود 50 هزار نفر هستند.

مهندس احمدی گفت: هم اکنون در اوج مسافرت های درون شهری حدود 5/3 میلیون مسافر در روز اتوبوس شرکت واحد و حدود 2/1 میلیون مسافر در روز از خدمات مینی بوس های شخصی تحت نظارت شرکت واحد استفاده می برند.

مهندس احمدی گفت: ما در بحث خصوصی سازی مبحثی به نام پیمان سپاری داریم که الان شکل بسیار ابتدایی آن در کشور اجرا می شود و کارهای خدماتی، نگهبانی، آشپزی و ... را به شرکت های خصوصی واگذار می کنند ولی آنچه عمومیت دارد در ایران فعالیت ها کار محور است و از دانش روز در اشتغال زایی استفاده نمی شود که در آن روش ما فقط عمر آدمهای خود را تلف می کنیم.

مدیرعامل شرکت واحد ادامه داد: در بخش خصوصی سازی در هر بخشی ما باید دید آن مجموعه را داشته باشیم تا بتوانیم از خدمات انسانهای فعال در آن بخش به بهترین نحوی با راندمان و کارآیی بالا استفاده ببریم تا ضمن کاهش هزینه ها بهره وری را بالا ببریم.

مدیرعامل شرکت واحد ادامه داد: ما یک مجموعه خدماتی هستیم و سود نمی خواهیم بلکه در تفکر خصوصی سازی ما ملاک کیفیت گرایی است با همان امکانات موجود تا رضایت مسافران را بدست آوریم.

مهندس احمدی گفت: اگر ما بتوانیم به جایی برسیم که شهروندان تهرانی زمانبندی خود را براساس حرکت اتوبوس ها انجام دهند به موفقیت خواهیم رسید اما چون در سطح شهر تهران ترافیک داریم برخلاف مترو مشکلتر به این هدف می رسیم ولی برای آن برنامه ریزی گسترده ای داریم.

وی گفت: در این نگاه قصد داریم کیفیت خدماتی اتوبوس را به گونه ای افزایش دهیم که هرگاه مسافری وارد اتوبوس می شود احساس کند از هر وسیله دیگر حتی وسیله نقلیه شخصی برای او مناسب تر است و در این راه می خواهیم در اتوبوس های شرکت واحد تلویزیون نصب کنیم.

مهندس احمدی تاکید کرد: حتی اگر به خود من 10 برابر یک راننده اتوبوس حقوق بدهند حاضر نیستم در شهر پرترافیکی چون تهران راننده اتوبوس باشم.

وی اضافه کرد: وقتی با رانندگان اتوبوس مواجه می شوم خداوند را سپاسگزار می شوم که افراد عاشقی حاضر می شوند از سلامتی خود بگذرند تا این خدمت را به مردم کنند.

وی اضافه کرد: ما خصوصی سازی را فقط برای افزایش کیفیت خدمات و جلب رضایت مردم می دانیم در این شرایط ما رانندگان محترم را در مالکیت اتوبوس شرکت می دهیم تا آنها با فعالیت بیشتر و افزایش کارایی و خدمت مطلوب تری بدهیم.

وی افزود: در چنین نگاهی اگر افرادی بخواهند با اتوبوس های شرکت واحد یاحتی اتوبوس یا مینی بوس شخصی به کمک ما بیایند ما برای آنها مجوز صادر می کنیم و مقدمات این کار را هم انجام دادیم و چه بهتر که این کار را رانندگان شرکت واحد انجام دهند.

وی گفت رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران اضافه کار ندارند و از 5/7 ساعت حضور در شرکت واحد 5/5 ساعت کار مفید انجام می دهند که بالاترین راندمان کار در کل کشور محسوب می شود که با حقوق حداکثر 200 هزار تومان تا این حجم کار کنند. تحویلداران بانک ها و ... تا حدودی هم چنین راندمانی دارند ولی اشتباه آنها، مالی است اما اگر رانندگان اتوبوسرانی اشتباه کنند حوادث مرگبار ایجاد خواهد کرد که نشانه حساسیت فوق العاده رانندگی با اتوبوس در سطح شهر تهران است.

وی افزود: تاکنون در شیوه بهره وری به هر راننده ای تنها 30000 تومان با وزن کردن بلیت گرفته شده از مسافران محاسبه و پرداخت می شد که در بهترین شرایط برای یک راننده اتوبوس شرکت واحد در ماه تنها 250 هزار تومان حقوق ماهانه خواهد شد.

وی گفت: به طور متوسط راندمان سوار شدن هر مسافر در طول خط 700 تا 1000 نفر است در حالیکه برخی از خطوط هم داریم که تنها 50 نفر مسافر سوار و پیاده می کنند. حالا ما آمدیم اعلام کردیم که اگر راننده ما از 1000 نفر به بالا مسافر سوار کند از مبلغ 200 ریال بهای هر بلیت 120 ریال به راننده پرداخت شود و آن 120 ریال را تقسیم بر دو کریم که 60 ریال آن به مازاد عملکرد راننده پرداخت می شود که 1+1000 این دستورالعمل با توزین مجموعه بلیت ها محاسبه می شود و 60 ریال بقیه را به عدم تصادف، خوش خلقی، عدم غیبت، نگهداری درست از اتوبوس و ... اختصاص دادیم در آخر ماه به راننده ها پرداخت می کنیم.

مهندس احمدی ادامه داد: با این کار هم رضایت رانندگان و هم رضایت مردم جلب شد ضمن آن که راندمان کار اتوبوس ها بدون افزایش ساعت کار یا تعداد اتوبوس از 2 میلیون و 700 هزار مسافر به 3 میلیون و 400 هزار مسافر در اسفند ماه سال قبل رسیده است.

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه افزود: ما خصوصی سازی را اینگونه می بینیم نه اینکه شرکت واحد را به بخش خصوصی واگذار کنیم و هرگونه برداشت دیگر از برنامه های ما اشتباه است زیرا با این کار ما، رانندگان محترم احساس می کنند در مالکیت اتوبوس شریک شدند زیرا شهرداری تهران و شرکت واحد بابت نقل و انتقال مسافران درون شهری سودی نمی خواهند همینکه بتوانیم هزینه های خود را درآوریم راضی هستیم چون خصوصی سازی به مفهوم رهاسازی طلب سود از این کار است که ما به هیچ وجه دنبال آن نبوده و نخواهیم بود.

مهندس احمدی ادامه داد: با این بهره وری مختصر که ما انجام دادیم 500 هزار مسافر اضافه شد مثل اینکه در شرایط عادی شرکت واحد 500 اتوبوس نو به ناوگان حمل و نقل شهر تهران اضاف کرده باشد که ما چنین نکردیم.

مدیرعامل شرکت واحد اضافه کرد: البته این همه را حل ها نیست زیرا بزرگترین مشکل شرکت واحد ترافیک شدید تهران و عدم تردد سریع است به عنوان مثال در میدانی چون میدان شمشیری اتوبوس آماده، راننده آماده و مسافران تکمیل هستند اما چون ترافیک است اتوبوس حتی نمی تواند از ایستگاه خارج شود در حالیکه در دنیا به گونه ای برنامه ریزی می کنند که حتی اگر در یک خیابانی دو خط رفت آمد وجود داشته باشد یک خط آن  را حتما به اتوبوسرانی می دهند درحالیکه در کشور ما برعکس به سواریهای شخصی بیشتر اهمیت می دهند که مشکل عمده ترافیک تهران هم به خاطر فراوانی شمار خودروهای شخصی است.

مهندس احمدی ادامه داد هر سه سواری طول یک اتوبوس را در بر می گیرد در حالیکه هر اتوبوس حداقل 50 نفر را سوار می کند در حالیکه عمده سواریهای موجود در سطح شهر تهران هم یک تک سرنشین است.

وی افزود: با این شرایط به نظر من باید مسیر رفت و آمد خودروهای سواری را از همین که هست کمتر کرد و آن را به تردد اتوبوس ها اختصاص دهند تا مردم علاقمند شوند بجای استفاده از خودروی شخصی از اتوبوس استفاده کنند زا هم ارزانتر است و هم سریعتر آنها را به مقصد می رساند.

مدیرعامل شرکت واحد ادامه داد: البته کاهش تعداد سواریها نمی تواند با زور انجام شود مردم می خواهند به کار خود برسند این وظیفه ما مسئولان هست که به فاصله 200 متر از منزل هر شهروند امکانات حمل و نقل عمومی قرار دهیم.

وی گفت: در نگاه ما از تمامی ظرفیت شرکت واحد اتوبوسرانی می توان استفاده کرد از جمله ایجاد خطوط ویژه بزرگراهها، خطوط ویژه پارک به پارک، خطوط ویژه شبانه، خطوط ویژه کوهها و اطراف و حاشیه تهران که برخی از آن انجام و برخی در حال برنامه ریزی است که امیدواریم در تابستان سال جاری ایجاد شود.

وی در باره اقدامات رفاهی برای رانندگان شرکت واحد در کنار افزایش درآمد هم گفت: من مخلص همه راننده های شرکت واحد هستم و برای خدمت به آنها یک لحظه کوتاهی نخواهم کرد ولی بزرگترین مشکل راننده های شرکت واحد نداشتن مسکن مناسب است که باید بگویم 70 درصد راننده های ما هم اکنون در مسکن استیجاری سکونت دارند که برای من بسیار آزاردهنده است.

وی گفت: اگرچه مشکل مسکن مشکلی ملی و در سراسر کشور است ولی در شرکت واحد آدمهایی داریم که واقعاً نیازمند حمایت جدی دولت خصوصا در تامین مسکن هستند زیرا اگر مسکن آنها تامین باشد می توانند با دریافت این حقوق کم به بقیه معیشت خانواده خود بپردازند اما واقعیت این است که واقعا دست ما تنگ است و همیشه به حمایت های دولت دل خوش کرده ایم.

وی درباره حضور احتمالی رانندگان در اتوبوسرانی هم گفت: اگرچه این بحث آنچنان که عده ای قصد تبلیغ آن را دارند جدی نیست ولی ما احساس می کنیم خانمها می توانند با خودروی«ون» که رانندگی با آن که همانند اتوبوس های بزرگ اختصاصاً مردانه نیست، فعال باشند و برای آن هم تقاضای متعددی رسیده اما در این تقاضاها چون سهم آورده ای وجود ندارد هنوز به آن نپرداختیم. اما خانمها می توانند با خودروی «ون» نسبت به نقل و انتقال بانوان فعال باشند و در این راه هیچ منعی وجود ندارد.

احمدی بافنده با اشاره به اینکه خودروهای ون از اول تیرماه در اختیار متقاضیان قرار می گیرد افزود: شهرداری تهران تا خردادماه به شرکت واحد مهلت داده که این سیستم در «مسیر سبز» فعال شود.

واقعیت این است که اتوبوسرانی نقش بسیار با اهمیتی در خدمت رسانی به چند میلیون مسافر درون شهری چه در تهران و چه در سایر شهرستانها دارد و مسافران به عنوان گروه اصلی دریافت کننده خدمات و رانندگان به عنوان نقش محوری و کلیدی شرکت واحد هر دو باید به حقوق همدیگر احترام بگذارند زیرا شناخت نیازها و انتظارات مسافران و رانندگان، ارتقا کیفیت خدمات به مسافران و ارتقا کیفیت زندگی و معیشت رانندگان همگی اصول درهم ادغام شده ای است که می تواند شرکت واحد اتوبوسرانی را به عنوان رگ حیاتی حمل و نقل درون شهری موفق سازد که اگر این ساز و کار رعایت نشود همانند بسیاری از گره های کوری که تاکنون در ساختار شرکت واحد بوده کماکان ادامه یافته و به هم تنیده تر خواهد شد که در آن صورت نه مسافران از خدمات رانندگان راضی هستند و نه رانندگان به حقوق اصلی خود که رعایت شأن و منزلت رانندگان چه از لحاظ اخلاقی و چه از لحاظ معیشتی است خواهند رسید.